30 سنة ..... معقول ؟؟؟

اعترف أنى ما كنتش عارف أن الرقم دا ممكن أنه يسبب لى كل هذا القلق والإحباط !!!
قبل الثلاثين كان من السهل أنى أتعامل مع كل الأرقام السابقة له فمن العادى انى كنت أقول عندى 24 سنة أو عندى 27 سنة ولغاية ما وصلت إلى 29 سنة ما كنت عامل حساب مدى خطورة وصدمة كلمة الثلاثين ووقعها على نفسى .
لما فوقت وصحيت ولقيت عمرى اصبح ثلاثين عاماً كانت الصدمة الكبرى اللى ماكنتش أتوقعها ابدا ولا عملت لها حساب .
تدافعت مئات الأسئلة والأجابات والمشاعر المتناقضة جوايا .............
ازاى ؟
وأمتى ؟
وليه ؟
تمر كل السنين الطويلة جداً دى كلها !!!! كل العمر دا ....... وما حققتش أى شىء من اللى كنت بأتمناة أو حتى من اللى كان المفروض أنى أكون حققته وأنجزته فى الفترة دى من العمر
مرت كل السنين دى وانا أسير على خط مستقيم ممل متقمص شخصية مثالية قوية سعيدة .........
كل السنين دى ...... أنا كنت عايش فيها من غير وعى او احساس بخطورة الزمن وقسوة الاحساس بلن عمرك اتسرق منك .....احساس كأنك كنت سجين وخرجت للنور بعد ما ضاعت منك سنين طويلة وانت محلك سر كأنك فقدت الوعى فيها كنت فى غيبوبة طويلة بس غيبوبة من نوع خاص بتبقى صاحى فيها وبتتعامل مع الناس والمواقف والحياة لكن بشكل روتينى مجرد ردود افعال من غير رغبة او ارادة او حب او حتى احساس بالصدق .....
كل يوم احلام بتبعد وخطوات بتتأجل و أمل بيضيع وخطوط بتترسم على الملامح وشعر ابيض بيظهر
لحد ما وصت لليوم دا
فوقت كأنى من أهل الكهف اللى قاموا لقوا فجأة دنيا غير الدنيا وزمن غير الزمن
ولا حلم اتحقق زى ما كنت بحلم ولا خطوة بجد مشيتها فى الطريق اللى رسمته لنفسى زى ما كنت بحسبها وبفكر ...
كل اللى عملته حاجات عادية اتفرضت عليا بحكم الظروف والاهل والناس واحياناً بحكم مجموع الثانوية العامة والمشاكل الحياتيه الكتير قوى اللى بنعيش فيها كل يوم واللامبالاة كمان !
كأنى كنت فى غفلة من الزمن و جه اليوم اللى كان لازم احاسب نفسى فيه
انا عملت ايه ووصلت لفين ؟؟؟
يااااااااه ....... انا لسة واقف هنا !! فاتنى حاجات كتير
لسة ماحققتش حلم الاسرة والاستقرار
مادرستش فى المجال اللى كنت بحبه والنتيجة شهادة سخيفة مجرد ورقة بتفيد انك مؤهل عالى وخلاص زى رقم البطاقة القومى اللى ماحدش فينا حافظة اهى شهادة وخلاص حتى الدبلومات والدراسات الحرة اللى كنت احب انجزها فى الوقت دا برضة ما اتحققتش كنت بأجلها واقول خليها بكرة او بعد بكرة او بعد شهر او سنة ........ و سنين .. وبرضة ماعملتش حاجة .
الشغل روحت من شغلة للتانية فى الطريق المتاح مش اكتر من غير ما احاول ما اسعى بشكل مختلف . لا .... ماشى زى ما الطريق بيودينى ... وطبعا ما عملتش المشروع الخاص اللى كنت بتمناه ..... كنت بقول لسة وقته ما جاش لحد ما فات وقته فعلا ......
كنت بتمنى ان يكون لى نشاط اجتماعى واساهم فى اى حاجة تفيد الناس لكن طبعا دى مثاليات هو فين الوقت اصلاً للمشاعر دى ؟؟
كنت بكتب اشعار واغانى بس حتى الأغانى خلصت والحبر جف فعلاً مابقاش فيه اى احاسيس عايزة تطلع من جوايا !
كنت بتمنى انى أسافر فى أماكن كتير وأنى يكون لى أصدقاء أكتر بس هو يعنى ايه صداقة فى زمنا دا أصلاً ؟؟
كل اللى حققته كان مجرد حاجات مفروضة عليا او حاجات طبيعية لازم تحصل او حاجات من عينة ارضى باللى اتقسم والمكتوب ومالكش نصيب وهو دا حظك ..........
كل اللى حواليه ناس اعرفهم مجرد ناس اعرفهم كانوا معاك فى مدرسة او جامعه او شغل او حتى فىالشارع بس هما دول اصدقاء العمر فعلاً ؟؟؟ حد منهم صديق بحق وحقيق ؟؟؟ طب ليه انا مش حاسس بأى مشاعر من دى ؟
يا ترى السنين اللى عدت دى كلها مرت عليا ازاى ؟ وهربت منى بسرعة كدا أزاى ؟ وليه انا حاسس انى لسة ما عشتهاش وانها اتسرقت منى ؟؟؟
يا ترى كل واحد فينا محتاج لجرس انذار يوجهة عشان يصحى قبل الوقت ما يعدى منه
فعلا لما بيتحاسب البنى آدم فى آخرته على عمرة فيما أفناة ؟؟ فعلا ! دا أكبر ذنب ممكن نعملة فى حق نفسنا ! اننا نسيب عمرنا يتسرق منا وبإيدنا يضيع من غير ما نحس بيه ومن غير مانبنى حياتنا بارادتنا من غير ما نعيشها بحب وبصدق ونحقق اهدافنا واحلامنا وكيانا ونلاقى نفسنا ... اوعلى الأقل نحاول نعمل دا ..... يعنى حتى يكفينا شرف المحاولة ؟؟؟؟؟؟؟
وفى الآخر خسارة كبيرة ! بنعرف دا كله لما الوقت بيمر ويعدى ويروح بنقول يا خسارة ! وياريت ! و لو ... ؟؟؟
يا ريت الزمن كان بيرجع تانى
بجد كنت لازم آخد بالى
كنت هاعمل حاجات كتييييييييييييييييير
كنت وكنت ؟؟؟؟؟!!!!!
بس للأسف الزمن مابيرجعش !
وياترى لو رجع فعلا كانت حاجة من دى هتتغير كنت عملت حاجة فعلا !
اكيد لو كنت هاعرف الحالة اللى انا هابقى فيها لما اوصل للسن دا لو كنت اعرف حجم الصدمة اللى انا فيها واليأس والإحباط دا كله والاحساس الفظيع بأنك خسرت أحلى سنين عمرك غامرت بيها سيبتها تضيع منك من غير ما تعيشها بجد ! وقفت عند مشاكل وحكايات تافهة كتير وكبرت فى احزان وهموم لحد ما اتمكنت منك وعصبت عيونك ما بقيتش شايف غيرها رغم انها لو بصيت عليها عن بعد اكتر كنت شوفتها صغيرة قد ايه وما تستاهلش العمر الغالى اللى ضاع فى التفكير والاحساس بيها والحزن اللى كسر جواك حاجات كتير وأجلت فى الآحلام و كل يوم تقول بكرة ! ما لسة بدرى ؟؟ لغاية ما راحت منك فرص كتير وأيام عرفت قيمتها بعد ما ضاعت .
بس الواحد لازم يتعلم وياخد باله ويفوق بقى .... مادام لسة فيه الروح ...... لسة عايش ...... يبقى لسة المباراة ما انتهتش ولسة فيه وقت تانى وعمر تانى ...... مين عارف هايموت امتى ؟؟؟؟؟ العمر اللى ممكن يكون فاضل دا هيبقى اغلى واغلى ....
قبل ما تمر السنين تااااااااااااااااانى بيا وآلاقى نفسى عندى 40 سنة ولا 50 !!!!!!!!!!!!
متهيألى الواحد لازم يبدأ من أى نقطة ؟؟ من أى سن ؟؟ المهم ! أنه يبدأ
انا فجأة لقيت نفسى بدور على أجندة مكتبية للسنة الجديدة وقررت انى احاسب نفسى من دلوقتى على كل لحظة بتمر من عمرى انا لازم اكتب كل يوم انا استفدت من اليوم دا ايه وعملت فيه ايه ولازم اعمل ايه عشان افكر نفسى عشان الوقت مايسرقنيش تانى كفاية اللى ضاع وكمان انا مش هاكتب مذكرات يعنى ! لالا !! دى حاجة تانية ؟ !!
الفكرة انى هاكتب فى صفحة اليوم الحاجة الايجابية اللى انا عملتها واللى لازم اعملها عشان احس واقتنع انى عملت حاجة يوم بيوم وانى لازم اعمل كذا وكذا خلال الايام او الاسبوع او الشهر دا ....
ممكن يكون رد فعلى دا غريب او ساذج من وجهة نظر البعض لكن اللى يحس بالصدمة والاحباط اللى انا حسيت بيها اللى اتسرق منه احلى سنين فى عمرة من غير ما يعيشها حقيقى .... يعرف قد ايه لازم الواحد يحافظ على وقته وعمرة حتى ولو يمشى بالقلم والورقة عشان ما يسبش لحظة تفوت عليه لأنها غالية قوى هتيجى بعد سنين مش هتلاقيها وهتروح عليك ودى الحاجة الوحيدة اللى الواحد ما يقدرش يستردها تانى ولا يعوضها باى تمن ؟؟!!!! اللحظة اللى بتعدى .
لازم الانسان يحاسب نفسة قبل ما يتحاسب لازم ياخد باله لأننا دلوقتى ما بناخدشى بالنا من حاجات كتير جدا ....
تجربة للتأمل !